در سمت جنوب شرقی وبه فاصله کمی از مجموعه معماری تخت جمشید بر سینه کوه رحمت یک چاه عمیق با دهانه 4/20 در 4/20 متر وعمق بیش از 24 متر در سنگ حفر گردیده که در واقع یکی از منابع تامین کننده آب مصرفی تخت جمشید بوده ودر زمستان وبهار از سیلابها پر می شده ودر فصلهای دیگر آب آن مورد استفاده قرار میگرفته است. در لبه شمالی وجنوبی چاه حوضچه هایی ایجاد شده است.صاحبنظران بر این آب را از چاه میکشیدند ودر آن حوضچه ها میریختند.سپس آب از طریق مجرای سنگی که در کوه کنده شده به محوطه تخت جمشید میرسیده ومصرف میشده است.زهکشی آب در امتداد ضلع شمالی خزانه به سمت آپادانا ادامه یافته ودر مجاورت کاخ داریوش وکاخ خشایارشا به شعب و رشته های فرعی تقسیم شده است.چاه سنگی تخت جمشید تا عمق 24 متر از خاک تخلیه شده اما سقوط سنگهای بسیار بزرگ در چاه وعدم امکان تخلیه آنها برآورد عمق واقعی چاه را غیرممکن ساخته است.منبع تامین کننده آب تخت جمشید منحصر به این چاه نبوده بلکه سه چاه عظیم با دهانه هایی وسیع تر در سمت شمال تخت جمشید ودامنه کوه رحمت کشف گردیده است که به مرور زمان از سنگ وخاک پر شده است.

نوشته شده در یکشنبه 89/7/4ساعت 7:31 عصر توسط مریم هدایت نظرات ( ) |